Olá!

In de weekenden probeer ik zoveel mogelijk van het land te zien. Alleen kost het reizen door Mozambique veel tijd omdat de afstanden ver zijn. Dus probeer ik in de weekenden mooie plekjes in de buurt van Maputo te ontdekken. Zo ben ik naar Inhaca eiland geweest. Een klein eiland (52km2) met dolfijnen, walvissen, schildpadden en mooi koraal. Met de boot een kleine 3 uur reizen. 's Ochtends om 07.30 de ferry genomen (met een hoop Mozambikanen en Zuid-Afrikanen al vroeg flink aan de alcohol, dansend en wel). Op zee zelfs een paar dolfijnen gezien. Vervolgens overgestapt in een kleiner bootje, dit betekent letterlijk jezelf in de andere bootje laten zakken (en met een backpack op je rug is dit toch wel een uitdaging). Voor het laatste stukje moest ik mijn broekspijpen oprollen en door het water naar het strand lopen. We sliepen in een guesthouse, badkamer buiten en gelegenheid om zelf te koken. Overdag hebben we heerlijk over het verlaten strand gewandeld, gesnorkeld met m’n nieuwe snorkeluitrusting (was toch wel koud), heerlijk geluncht met lula’s (inktvis), naar de ondergaande zon gekeken en ’s avonds zelf pasta gemaakt. Inhaca is zeker een plek om naar terug te gaan.

Op een zondag reed ik in een auto en zijn we aangehouden door de politie. Niet door de verkeerpolitie (die dragen blauwe uniformen), maar door ‘grijze’ politie. Deze ‘grijze' politieagenten morgen geen verkeersboetes uitdelen, maar proberen het toch om een zakcentje bij te verdienen. Gelukkig had de bestuurster van de auto ervaring hoe je hiermee moet omgaan. Volgens de politie hadden we een straat verkeerd overgestoken en moesten we mee naar het politiebureau. “Oké, dan gaan we mee naar het bureau.”. Politie: “Wil je het niet anders regelen…?” “Nee, hoor, als we een fout maken dan moeten we naar het bureau”. Politie: “Wil je het echt niet anders regelen…?” “Nee, hoor, als we een fout maken dan moeten we naar het bureau”. Dus wij achter de politiewagen aanrijden naar het politiebureau. Een paar straten voor het bureau stopt de politiewagen, de agent stapt uit, weer ’t raampje naar beneden. Het was toch niet nodig om naar het bureau te gaan, maar we moesten wel sorry zeggen! Er blijkbaar genoeg mensen die wel deze boetes betalen of deze agenten omkopen…

Ik heb van Sofia, de empregada, geleerd hoe je maniok klaar moet maken. Maniok ook wel bekend als cassave is een wortelknol, zowel de wortels als de blaadjes kun je gebruiken. De wortels smaken een beetje naar aardappel en de blaadjes naar spinazie. De wortels moet je eerst goed schoonmaken en dan koken in water met zout. Ook heb ik toranges ontdekt, een kruising tussen een mandarijn, grapefruit een sinaasappel. Beetje bitter, maar wel heel mooi van kleur. Daarnaast heb ik geleerd dat ik niet om een kilo tomates moet vragen, maar om een kilo tomate. Tomates betekent ballen en het woord wordt als scheldwoord gebruikt!

Bij fawemo heb ik mij de afgelopen weken in de ochtenden beziggehouden met marketing-achtige zaken; zoals het maken van flyers, posters, business cards zodat we de diensten van Fawemo gemakkelijker kunnen ‘verkopen’ aan donoren. De auto is helaas nog steeds stuk, dus dit betekent dat we nu geen scholen kunnen bezoeken, hopelijk komt hier vlug verandering in.

Inmiddels ben ik ook verhuisd naar m’n nieuwe appartement (kruising Avenida dos Mártires de Machava en Avenida 24 de Julho) met een slaapkamer aan de achterkant van het appartement… dus ik slaap heerlijk!

Dormir bem!