Bananas & baratas…

Ja, ze zijn gesignaleerd: de eerste mutsen en handschoenen! Het wordt kouder in Maputo, de winter
‘inverno’ is begonnen. Overdag is het nog heel aangenaam rond de 25 graden (m.a.w. rokjesweer), maar ’s avonds vanaf 18.00 uur (want dan is het donker) is het nu tijd voor een trui en zelfs een deken in bed.

Inmiddels ben ik alweer 3 weken in de ochtenden aan het werk bij Fawemo. En het bevalt heel goed.
Ik ben naar veel vergaderingen (reuniãos) geweest. Want 1 van de doelstellingen van Fawemo is het beïnvloeden van onderwijsbeleid. Dus naar het ministerie van onderwijs om feedback te geven over het strategisch onderwijsplan van 2012-2016 (Google translate gebruikt om het plan in het Nederlands te vertalen!). Naar een bijeenkomst voor civil societies om feedback te geven over het poverty action reduction plan. Naar een meeting over adult illiteracy. Deze meeting was trouwens heel interessant. Het blijkt dat maar 50% van de jongeren tussen de 6-25 jaar basisonderwijs afmaakt, hiervan minder dan 20% het voortgezet onderwijs voltooid en hiervan minder dan 10% naar de universiteit gaat, dus het merendeel van de jongeren valt buiten de boot wat onderwijs betreft. De vergaderingen zijn trouwens allemaal in het Portugees. Bij de eerste meeting verstond ik ongeveer van iedere zin 1 woord, maar bij de laatste vergadering al wat meer. Dus mijn Portugees gaat vooruit. Ik heb nu bijna 40 van de 100 lesuren erop zitten. Ik begrijp steeds meer, maar Portugees spreken blijft moeilijk.

Naast de vele vergaderingen (die natuurlijk heel interessant zijn, want ik kom veel over het onderwijssysteem te weten “de plannen” en ik hoor ook de kritiek “de realiteit”) houd ik me ook bezig met een project proposal voor een Spaans fonds voor vrouwen empowerment in Afrika. Ook dit is heel leerzaam. Fawemo wil voor dit fonds in aanmerking komen om een gewone school te transformeren in een gender responsive school.

Op kantoor oefen ik mijn Portugees met Batiste, de assistent, hij brengt me iedere dag water en maakt koffie en thee, het liefste wil hij ook mijn tas dragen en mijn laptop aansluiten, maar meestal ben ik hem voor! Ook praat ik Portugees met Ishefo, de chauffeur (de auto is echter al stuk sinds ik er ben, dus Ishefo heeft niets te doen de hele dag). We praten over het lekkere fruit ‘bananas & tangerinas’ dat ze meebrengen. Dus kortom, tot nu toe, heb ik het enorm getroffen met mijn placement!

Ik zie wel veel armoede, veel zwerfkinderen en veel mensen etend uit vuilniscontainers. Op vrijdag zie je arme mensen langs alle winkels gaan. Veel winkels/kruidenierszaken zijn van Moslims (vooral van Libanezen die tijdens de burgeroorlog zijn gevlucht uit Libanon). Op vrijdag doen deze winkeliers aan liefdadigheid (Sadaqa), ze delen dan brood uit aan arme mensen of bedelaars.

In mijn vrije tijd heb ik de afgelopen weken een aantal films gezien. In Franco (Frans-Mozambiqaans centrum) werd een Europees filmfestival georganiseerd, zelfs met een Nederlandse film (de hel van 63, niet echt een aanrader). Ook ben ik weer bij de kindjes geweest op het kleine schooltje. De juf was jarig en had een enorme verjaardagstaart meegenomen. Een enorme taart is trouwens heel gebruikelijk als je jarig bent. De juf vroeg aan een kindje om een groot mes te halen om de taart aan te snijden. Een groot mes is in het Portugees: “fata granda”, maar het kindje verstond een “vata granda” en keek heel verbaasd. Vata met een ‘v’, betekent koe… en tsja waar je haal je nou een grote koe vandaan? We hebben weer met de kindjes geknutseld en bingo gespeeld, dus ik heb de getallen van 1-50 kunnen oefenen! Ook ben ik gaan shoppen, ik heb mijn eerste capulana’s gekocht (zelfs eentje met Nelson Mandela) niet om aan te trekken, maar om te gebruiken als tafellaken. En een snorkeluitrusting, want volgend week ga ik naar Inhaca island. Ook heb ik weer mooie wandelingen gemaakt met de Hash-club en zelfs een gezellig Indiaas themafeestje meegemaakt. Op zondag weer lekker gezwommen, over het strand gelopen en op zondagavond naar Nucleo Art (een bar/galerij/tuin) met livemuziek.

Oja en waarom moet je altijd even wachten als je ’t licht aandoet om de badkamer in te gaan….
Juist ja… een enorme kakkerlak! Ik had gehoopt dat ze niet in ons huis zouden zijn.. maar jawel hoor… was wel blij dat ik slippers droeg!

Fijne week!