When nothing goes right… go left!

Na 9 maanden kan ik concluderen dat ik nog heeeeel weinig van de Mozambicaanse (werk)cultuur begrijp. Ik zal dit aan de hand van enkele voorbeelden illustreren:

- Er wordt nauwelijks vooruit gepland, als je een vergadering plant over 3 weken, dan kun je beter mensen een dag van te voren bellen om hen te herinneren, anders is men de vergadering vergeten. Andersom geldt ook, als je mensen een dag van te voren opbelt om hen uit te nodigen voor een vergadering, dan komt men en worden alle andere werkzaamheden gewoon gecanceld.
- Ook al heb je de leiding gekregen over een project en denkt dat je ook het vertrouwen hebt, pas op dat je de leidinggevende niet passeert. Schrijf mails altijd uit de naam van de leidinggevende en spreek niet vanuit de ik-vorm…
- Bellen om te zeggen dat je te laat gaat komen voor een meeting is niet gebruikelijk. Wel is het gebruikelijk om te zeggen ‘ben er bijna’, ‘ben om de hoek’, ‘Nog 10 minuutjes’. Terwijl men vaak niet eens onderweg is. Men wil ander niet voor het hoofd wil stoten. Maar dit heeft veel wachten tot gevolg. De relatie tussen punctualiteit en efficiency is vaak ver te zoeken.
- Ook ‘durft’ men werknemers (met name oudere werknemers) in sommige gevallen niet te ontslaan. Men is namelijk bang voor witchcraft (hekserij), en is bang dat de ontslagen persoon een kwade spreuk over hen uitspreekt. Het afgelopen jaar zijn meer dan 20 ouderen in Mozambique vermoord omdat zij verdacht werden van hekserij. Er is veel armoede in Mozambique en mensen denken hun problemen worden veroorzaakt door kwade spreuken die ouderen over hen uitspreken. Je kunt dit vergelijken met onze middeleeuwen. Als het niet goed gaat, gaan mensen op zoek naar een ‘zondebok’.

Het regenseizoen is aangebroken. Dit betekent hoge temperaturen en veel regen. Ik heb de eerste tropische storm, genaamd Dando, al meegemaakt. Meer dan 5 centimeter per dag en harde wind. Dit met gevolg dat veel wegen veranderden in rivieren. De afvoer van veel wegen is al slecht, en daarbij gooien mensen veel rommel gewoon op straat, wat dit natuurlijk verergerd. Voor veel mensen was het lastig om naar werk te gaan. Ook het krugerpark had last van extreme regenval. Rivieren stroomden over, toegangswegen kwamen onder water te staan, rustkampen waren afgesloten van de buitenwereld en ook zijn enkele toeristen geëvacueerd. Het Krugerpark had nog een extra waarschuwing gegeven voor wie van plan was om met blote voeten in het water te lopen: "Guests are urged to exercise caution around rivers as crocodiles are likely to be in flat areas".

Iedere ochtend ga ik te voet naar mijn werk. Op straat zie ik dan veel verkopers, zij verkopen groenten en fruit, snoepjes && koekjes (per stuk) telefoon credits, dvd’s (vaak opgenomen in de bioscoop, je ziet mensen door het beeld lopen) en kleding en schoenen (mooi in rijtjes uitgestald). Vanochtend was ik getuige van een politie razzia. Blijkbaar hebben veel straatverkopers geen licentie. Een grote politiewagen stopte, meer dan 10 politiemensen renden naar de verkopers (sommige verkopers renden snel met hun spullen weg) en namen al het koopwaar mee en vertrokken weer. Weet niet zeker wat de politie met de spullen gaat doen, maar heb wel een vermoeden.

Deze week is het Marrabenta festival begonnen met optredens van bekende zangers. Marrabenta is een Mozambicaanse muziekstijl, een mengelmoesje tussen Mozambicaanse volksmuziek, Portugese volksmuziek en populaire westerse muziek en met veel gedans (‘Schudden met die billen’!). Ben naar een Marrabenta voorstelling geweest, met zangers en zangeressen van 70 en 80 jaar, maar dansen en zingen dat zij konden, echt leuk om te zien!

Maandag vlieg ik naar Chimoio en Beira, in de provincies Manica en Sofala in het midden van het land. We gaan daar 4 organisaties toetsen op hoe zij gender (gelijke kansen voor vrouwen en mannen) integreren in hun werk.

Fijn weekend!